Vorig jaar zoefden we gepakt met zonnecrème en -bril richting het zonnige Porto, maar exact één jaar later ruilden we deze in voor een warme fleece en wandelschoenen, want we gingen een week lang de Schotse grillen trotseren.
Bij het vertrek in België was het een gezellige 14 graden, er waren enkele wolken te bespeuren, maar buiten dat was het best goed weer na de lange winter van de afgelopen maanden. Naarmate de vlucht vorderde, begonnen de wolken dikker te worden en zagen we niets meer van de zee of grond. Toen onze kapitein aankondigde dat we binnen enkele ogenblikken zouden landen, zagen we nog steeds niets… Vreemd? Onze verbazing was dan ook groot toen we uiteindelijk het witte (!) landschap zagen in Edinburgh. Sneeuw!!! En toen beseften we dat we een auto gehuurd hadden en we voor de eerste keer links zouden moeten rijden. Paniek!!!
Eenmaal we onze flashy Fiat Tipo hadden verkregen, konden we vertrekken. Toen bleek dat sneeuw niet het grootste obstakel zou worden, maar wel de vloeibare versie ervan. Door de aanhoudende regen van de afgelopen dagen waren er talloze straten ondergelopen. Jeroen testte maar al te graag de amfibiemogelijkheden van onze pas gehuurde bolide uit en vlamde door een zee van water over straat. Mozes himself zou trots geweest zijn. De auto iets minder, deze stond na een halfuur nog steeds rook te produceren…
Gelukkig waren de komende 1093 kilometer veel vlotter (al was rijden op “single track roads” wel een ervaring, zeker in The Highlands). Hieronder is er een overzicht van welke route we hebben afgelegd. Eronder staan telkens een hoop foto’s waarop je kunt zien hoe het was op de verschillende trajecten (spoiler: het is er adembenemend mooi). Wij gaan zeker en vast nog eens terug, dan als McUrkens en McCools.
Vertrek – Burntisland
Burntisland naar Dunnotar Castle (Cairngorm Mountains)
Dunnotar Castle
Inverness naar Midtown
Midtown
Timelapse: https://vimeo.com/265880323
Midtown naar Ullapool
Edinburgh
NooKs 