Flammkuchen

Het is al een eeuwigheid geleden dat ik nog een lekker receptje heb gedeeld. Niet dat we al die tijd niet hebben gegeten ( daar is dat extra mini vleesrimpeltje dat tegenwoordig in de weg zit als ik m’n zomeroutfits pas wel het bewijs van ( blame it on corona.))  Maar ik bleef wat steken op routine en lekker makkelijk. Wat jammer is met zo’n knappe keuken als die van ons. ( Ik blijf er waanzinnig fier op!)

Volgend receptje is ook niet het aller moeilijkste hoor, rustig beginnen, het is tenslotte vakantie. De grootste uitdaging is uiteindelijk je topping kiezen, want het variëren kan eindeloos. Ik heb nogal snel de neiging om er alles op te knallen ( vandaar dat extra buikvleesje?) Maar smaakjes moet je doseren. De traditie uit de Elzas doet er eentje met ui en ham, een combo die altijd slaagt. Maar ik doe hem ook wel eens met peer, balsamico en spek of zalm, pesto en mozzarella.

Doe de bloem in een kom en voeg zout en gist toe. Zorg dat ze nog niet met elkaar in aanraking komen, dus doe deze elk aan een eigen kant in de kom. Voeg water en olie toe en kneed tot een soepel deeg.

Ik deed/kneed deze met de hand, gewoon om dat ik dat heel leuk vind. ( bakkersafdeling van het Efteling-laafdorp heeft een grote impact op me gehad als klein meisje.)  Op een kwartiertje heb je een geinig elastisch bolletje deeg dat je afgedekt kan laten rusten ( min 45min.) zodat hij kan verdubbelen in volume.

Rol het deeg uit op een vel bakpapier. Blijft het deeg fel aan je roller plakken leg er dan nog een velletje bovenop zodat je een dunne plaat kan rollen. Hoe dunner de plaat hoe knapperiger de bodem.

Eenmaal uitgerold kun je de toppings aanbrengen, eerst altijd de smeuïge smeerkaas en dan de toppings naar keuze.

Bak de flamkuchen 10min in de oven op 250graden.

Strooi nog wat kruiden en een geutje olijfolie over je meesterwerk en je kan beginnen smullen.